Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βέρα Τζανακόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βέρα Τζανακόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Δεκεμβρίου 1892
Πετρόπολις
Θάνατος5  Δεκεμβρίου 1955
Ρίο ντε Τζανέιρο
Χώρα πολιτογράφησηςΒραζιλία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδίστρια όπερας[1]
μουσικός παιδαγωγός[1]
Οικογένεια
ΑδέλφιαAdriana Janacópulos
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Βέρα Τζανακόπουλος (Vera Janacópulos, 20 Δεκεμβρίου 1886[2] ή 1892[3]5 Δεκεμβρίου 1955) ήταν Βραζιλιανή υψίφωνος τραγουδίστρια ελληνικής καταγωγής, δημοφιλής κατά το α΄ μισό του 20ού αιώνα.

Ζωή και σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τζανακόπουλος γεννήθηκε στην Πετρόπολις από γονείς ελληνικής καταγωγής (ήταν ανεψιά του πολιτικού Παντιά Καλογερά). Μετά τον θάνατο της μητέρας της, η Βέρα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι μαζί τη μικρότερη αδελφή της Αντριάνα, η οποία έγινε γλύπτρια.[4] Στο Παρίσι η Βέρα σπούδασε βιολί με δάσκαλο τον μεγάλο Ρουμάνο μουσικό Τζόρτζε Ενέσκου, αλλά το σταμάτησε προκειμένου να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο τραγούδι.

Το 1914 η Τζανακόπουλος τραγούδησε για πρώτη φορά σε ένα ρεσιτάλ μαζί με τη Μανταλένα Ταλιαφέρο. Στη συνέχεια είχε μια επιτυχημένη διεθνή σταδιοδρομία, τραγουδώντας σε αρκετές χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία), στις ΗΠΑ, στην Αργεντινή και την Ινδονησία. Τραγούδησε έργα των Ιγκόρ Στραβίνσκι, Σεργκέι Προκόφιεφ (με τον οποίο τροποποίησε την όπερά του Ο έρωτας των τριών πορτοκαλιών)[5], Νταριύς Μιγό, Μανουέλ δε Φάλια και Εϊτόρ Βίλλα-Λόμπος, βοηθώντας στη διάδοση του έργου του Βραζιλιανού συνθέτη στο εξωτερικό.

Η Τζανακόπουλος επέστρεψε στη Βραζιλία το 1940, εγκαθιστάμενη στο Σάο Πάολο, όπου παρουσίαζε ένα πρόγραμμα κλασικής μουσικής για το Rádio Gazeta επί οκταετία.[6] Υπήρξε επίσης δασκάλα του τραγουδιού στη Σχολή Δραματικών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο[7]

Η Βέρα Τζανακόπουλος απεβίωσε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το καλοκαίρι του 1955.[8]

Μια προτομή της τραγουδίστριας φιλοτεχνήθηκε από την αδελφή της Αντριάνα το 1958. Η προτομή αυτή βρίσκεται στην Πλατεία Παρισίων (Praça Paris) του Ρίο ντε Τζανέιρο.[9] Το προσωπικό της αρχείο βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του Κέντρου Γλωσσών και Τεχνών του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου της Πολιτείας του Ρίο ντε Τζανέιρο, ενώ μια αίθουσα παραστάσεων στο ίδιο ίδρυμα φέρει το όνομά της.[10]


  1. 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0172292. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  2. Schumaher, Maria Aparecida (1 Οκτωβρίου 2000). Dicionário mulheres do Brasil: De 1500 até a atualidade - Biográfico e ilustrado. Zahar. ISBN 9788537802151. 
  3. «Artistas inesquecíveis - Vera Janacópulos» (στα pt-BR). Movimento.com. 2017-04-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-20. https://web.archive.org/web/20170820044845/http://www.movimento.com/2017/04/artistas-inesqueciveis-vera-janacopulos/. Ανακτήθηκε στις 2017-11-01. 
  4. «Construções do feminino nos anos». www.labrys.net.br. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2017. 
  5. (στα αγγλικά) Love for Three Oranges, The: Grove Music Online - oi. doi:10.1093/gmo/9781561592630.article.o902857. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-11-07. https://web.archive.org/web/20171107025358/http://oxfordindex.oup.com/view/10.1093/gmo/9781561592630.article.O902857. Ανακτήθηκε στις 2019-03-05. 
  6. «A emissora de elite». revistapesquisa.fapesp.br. Revista Pesquisa Fapesp. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2017. 
  7. Silva, Armando Sérgio da (1989). Uma oficina de atores: a Escola de Arte Dramática de Alfredo Mesquita (στα Πορτογαλικά). EdUSP. ISBN 9788531400087. 
  8. Nogueira França, Eurico (7 Δεκεμβρίου 1955). «O desaparecimento due Versa Janacópulos» [The passing of Vera Janacópulos]. memoria.bn.br (στα Πορτογαλικά). Correio da Manhã. σελ. 13. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2017. 
  9. «Inventário dos Monumentos RJ». www.inventariodosmonumentosrj.com.br (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2017. 
  10. «Acervos Especiais — Biblioteca Central». www.biblioteca.unirio.br (στα Πορτογαλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2017.